Begin 2025 hadden collega-fotograaf Fabio en ik het idee: we willen uilen fotograferen. Maar hoe begin je daaraan? Welk materiaal heb je nodig? En vooral: hoe vind je ze? Onze zoektocht begon.

Al snel ontdekten we dat de regio rond de Kalmthoutse Heide een hotspot is voor uilen en tot onze vreugde ook voor de steenuil. Via gespecialiseerde hutverhuurders kwamen we een fotohut op het spoor. Bingo! Maar we zaten nog met veel vragen:

• Wanneer zijn ze het best zichtbaar?
• Zijn steenuilen overdag te zien of alleen ‘s nachts?
• Wat is de beste periode om hen te fotograferen?
• Hoe storingsgevoelig zijn ze, zeker tijdens het broeden?

We doken de research in. En daar kwam het antwoord waar elke natuurfotograaf van droomt: de steenuil is ook overdag actief, vooral rond de broedperiode (april-juli). En… juni is hét moment als je ze wil zien met hun jongen.

Juni: de maand van jonge steenuilen

In juni zijn de jongen uit het nest, maar blijven ze nog in de buurt. Ze worden dan ook wel “takken” genoemd, omdat ze nog niet kunnen vliegen en vaak in de takken van een boom of op een lage struik zitten.
Fotografisch gezien is dat fantastisch. Want:

• Ze zijn zichtbaar én relatief rustig
• Ze blijven vaak dichtbij het nest
• Het ouderpaar komt regelmatig voeren – ideaal voor actiebeelden
• Je hebt kans op interactie tussen ouder en jong, wat unieke beelden oplevert

De jongen hebben bovendien een iets zachtere uitstraling, met pluiziger verenkleed en vaak een tikkeltje onhandig gedrag. Echt hartveroverend.

The Gear

Voor deze sessie gingen we goed voorbereid op pad wat bracht ik mee:

• Camera: Sony A7 IV met 70–200mm f/2.8 + 2x teleconverter (400mm bereik)
• Statief voor stabiliteit tijdens lange sessies
• Camouflagekledij: vooral donkere kledij
• Snacks en geduld – veel geduld

We namen plaats in de hut, een paar uur voor zonsondergang. Het was stil, enkel het zachte geroep van jonge vogels op de achtergrond.

En toen gebeurde het.

De ontmoeting

Een kleine gestalte op een boomstronk. Eerst dacht ik: een tak van een boom. Maar toen draaide hij zich om en keek me recht aan. Felle gele ogen, een compact lijf, een intense blik… steenuil!

Even later dook ook een jong op – iets pluiziger, iets onhandiger, maar minstens even nieuwsgierig. Kaarsrecht zat hij daar, net uit het nest, en toch al met die typische blik: rustig, alert, bijna onderzoekend. Zijn gele ogen priemden, alsof hij me al heel lang had gespot.

Plots kwam de ouder aanvliegen, met een paar wormen in de bek. Hij landde vlak naast het jong en begon te voeren. Het ging razendsnel – secondenwerk. Maar precies dáár zat de magie in verscholen:
die paar seconden waarin alles samenkomt – gedrag, licht, connectie.

Was het de moeite?

Er zijn veel mooie vogels. Maar de steenuil heeft iets bijzonders. Hij combineert persoonlijkheid, fotogeniek gedrag én toegankelijkheid. Je hoeft geen kilometers te wandelen of nachten te wachten. Gewoon goed plannen, respectvol werken en genieten.

En juni? Dat is hét moment als je ze niet alleen wil zien, maar ook wil vastleggen terwijl ze een verhaal vertellen: dat van nieuw leven, ouderzorg en pure natuurpracht.

Oordeel vooral zelf hier zijn enkele beelden van mijn ontmoeting.

Ga je binnenkort zelf op pad? Stuur me gerust je resultaten door! Altijd leuk om elkaars werk te zien en verhalen te delen.